بیلهای به دست، مردمی که توسط شهر قرارداد میگیرند به زودی عملیات نجات پیچیده و پرهزینهای را در اعماق خیابانهای تورنتو انجام خواهند داد.
آنها یک راکون را از فاضلاب آزاد نخواهند کرد. در عوض، این یک «ماشین حفاری میکرو تونل زنی» است که پس از جویدن تصادفی زبالههای ساختمانی مدفون، به مدت 9 ماه در زیر زمین گیر کرده است.
اگر این یک فیلم پیکسار بود، حفار نامی بامزه، داستانی پر از چالشها و روایتی دلخراش از این که چگونه شکست بزرگش – تونل زدن یک فاضلاب طوفان برای کمک به محافظت از خانهها در برابر سیل زیرزمین – بسیار نادرست بود، داشت.
نه تنها از مسیر منحرف شد، بلکه گیر کرد و به طور خطرناکی زمین بالای آن را بی ثبات کرد.
شهر فقط امیدوار است که دستگاه را به بالای زمین برساند، تونل را تمام کند و از یادآوری 9 میلیون دلاری یاد بگیرد که خاک زیر تورنتو مملو از مصالح ساختمانی نادیده و همچنین کابلهای تاسیساتی، نهرها و غیره است.
دستگاه حفاری – استوانهای، حدود پنج متر طول با یک “سر چرخ برش” به قطر 1.5 متر – یک سال پیش در Old Mill Drive در Riverside Drive برای یک مسیر 282 متری به سمت شمال بلور به زمین فرود آمد. خیابان
درست در پشت آن یک فاضلاب طوفان نصب شده بود تا بارندگی های اضافی را از خانه ها در منطقه میل قدیمی منحرف کند، یکی از چندین پروژه ضد سیل که توسط شهر انجام می شود زیرا زیرساخت های قدیمی تحت تأثیر طوفان های شدید فزاینده قرار گرفته است.
حفار، که با کابل بسته شده بود، بیشتر در مسیر باقی ماند و مسیر خود را زیر تونل مترو خط 2 تا هفت متر کوتاهتر از مقصدش جوید، زمانی که در 9 ژوئن به “پشت های بند” برخورد کرد – سیم های فولادی باقی مانده از کار فونداسیون در کانکس مجاور. ساختمان ها
میکا رایسانن، مدیر بخش مهندسی و خدمات ساختمانی شهر، میگوید: «سر کاتر شروع به جویدن آن سیم کرد.
و تازه تبدیل به یک دسته اسپاگتی شد و در دستگاه پیچیده شد. و ماشین دیگر نمی توانست پیشروی کند.»
حسگرهای روی حفار که برای هدایت آن استفاده میشوند، زنگ خطر را برای شرکت Earth Boring، پیمانکاری فرعی که کار را انجام میدهد، به صدا درآورد. لوله فاضلاب کوچکتر از حفار است که نمی توان آن را به سادگی از سوراخ ورودی بیرون کشید.
طرحهای اضطراری شروع به شکلگیری کردند. رایسانن میگوید: «ما باید دوباره فکر میکردیم و روی اینکه چگونه میخواهیم به این هدف برسیم، تمرکز میکردیم.
یک لوله به قطر دو متر در سوراخ خروجی گذاشته شد. کارگران بیل میکردند و از جک هیدرولیک داخل لوله استفاده میکردند و آن را به جلو میکشیدند تا از آنها محافظت کند تا زمانی که به صفحه قیچی سیمی برخورد کنند.
اما در اطراف آن آبهای زیرزمینی و زمین نرم و بیثباتی پیدا کردند که باعث ایجاد یک فرورفتگی در بالای آن شد، وضعیتی که یک گزارش شهری آن را «فوریت شدید» مینامد، زیرا خطر سلامت و ایمنی قابل توجهی برای مردم وجود داشت.
تلاشهای بیرونکشی در حالی که یک شرکت تثبیتکننده زمین فراخوانده شده بود متوقف شد. رایسانن میگوید که این کار عمدتاً انجام میشود و زمینه را برای نجات دستگاه حفاری در نهایت در اوایل آوریل فراهم میکند.
کارگران به حفاری ادامه می دهند و لوله را به جلو حرکت می دهند تا زمانی که دستگاه حفاری را احاطه کند. در یک فیلم پیکسار، این دستگاه خوش دست به رها شدن خود کمک می کند و در میان تسکین و تشویق به سطح زمین می رسد.
در واقع، کارگران آن را از بین می برند و قطعات را حمل می کنند.
قرارداد نجات اضطراری منشأ انحصاری با پیمانکار اولیه Clearway Construction Ltd. مجموعاً حدود 9 میلیون دلار است – یک غافلگیری ناخواسته برای شهری که تاکنون قادر به پر کردن خلاءهای بودجه گسترده ناشی از هزینه های همه گیر و از دست دادن درآمد نیست.
Raisanen می گوید که سازنده کاندو هیچ اشتباهی مرتکب نشده است، او مجوز شهر را برای دفن کراوات های مورد استفاده در مراحل اولیه ساخت گاراژ پارکینگ داشته است. هشدار نقشه شهر در مورد چنین خطراتی نتوانست سیم ها را نشان دهد.
رایسانن میگوید: در کلانشهری پر از توسعه کاندو، «روند این است که برنامههای برق روزافزون نصب میشوند، بنابراین مطمئناً باید نگاه دقیقی به مواردی که درگیریهای بالقوه وجود دارد، مانند کراوات، وجود دارد، داشته باشیم.» همه آنها نمودار شدند.
فاضلاب طوفان تمام می شود تا کار حفار بیهوده نباشد.
Raisanen میگوید که تیلر در دام نامی ندارد، برخلاف پسرعموهای غولپیکر و جذابترش که برای حفر تونلهای بزرگ مترو با نامهای پرجمعیتی مانند Diggy Scardust پاداش دریافت میکنند.
او با خنده می گوید: «نام مستعار نیست، اما روشنایی روز را خواهد دید.»
به مکالمه بپیوندید