وقتی از پیچیدگی های اخبار یا نحوه توزیع اطلاعات در قرن بیست و یکم صحبت می کنید ، ممکن است کلمه “قلدر” بی جا به نظر برسد. اما از آنجا که فیس بوک تهدید می کند دسترسی به اشتراک اخبار را در پاسخ به قانون پیشنهادی استرالیا قطع می کند ، دشوار است فکر نکنید که قلدری ممکن است دقیقاً همان چیزی باشد که در جریان است.

وضعیت (کمی پیچیده) اینجاست: در آوریل سال جاری ، پس از یک تحقیق 18 ماهه در مورد نقش سیستم عامل های دیجیتال ، از دولت کمیسیون رقابت و مصرف استرالیا درخواست شد کدی برای رفع عدم تعادل قدرت بین مشاغل پلت فرم دیجیتال مانند فیس بوک و سازمان های خبری.

در ماه ژوئیه ، ACCC اعلام کرد که راه حل آن اجرای قوانینی است که در آن فیس بوک و گوگل مجبور به مذاکره در مورد قیمت ها برای به اشتراک گذاشتن اخبار از سازمان های خبری معتبر در سیستم عامل های خود هستند. اگر آنها نتوانند ، یک هیئت داوری قیمت نهایی و قطعی را داوری خواهد کرد. سرانجام ، فیس بوک یا گوگل باید هرگونه تغییر در الگوریتم های خود را که تأثیر منفی بر کسب و کار اخبار دارد ، به شرکت های خبری اطلاع دهند. در پاسخ ، فیس بوک تهدید کرد که به اشتراک گذاری پیوندهای خبری در سیستم عامل خود در کشور را به سادگی ممنوع خواهد کرد. از این رو استفاده موجه از اصطلاح قلدر انجام می شود.

بحث درستی وجود دارد که آیا روش استرالیا روش صحیحی است یا خیر. اما این واقعیت که فیس بوک می تواند تهدید کند که به سادگی توزیع اخبار را متوقف خواهد کرد ، وقتی بخش قابل توجهی از مردم اخبار خود را از سیستم عامل خود دریافت می کنند ، این مسئله را برجسته می کند: فیس بوک و گوگل به سادگی قدرت زیادی در توزیع اخبار دارند و باید از قبل استفاده شوند.

آنچه فیس بوک و گوگل با اخبار انجام دادند اکنون یک داستان فرسوده است. از آنجا که آنها در توجهی که در زندگی ما دارند بسیار مسلط شدند ، سیستم عامل های دیجیتالی به مراکز توزیع اطلاعات آنلاین تبدیل شدند. با انجام این کار ، هزینه تبلیغات میلیاردها دلار از سازمان های چاپی و خبری به سمت تبلیغات با هدف و کارآمد تر که غول های فناوری تولید می کنند ، منتقل می شود زیرا اطلاعات زیادی در مورد کاربران دارند. این تغییر ، همراه با انحلال تبلیغات طبقه بندی شده توسط Craigslist و Kijiji و همکاران ، به این معنی بود که سهم درآمد سازمان های خبری درست در همان زمان که میلیون ها نفر دیگر به صورت آنلاین چیزها را می خواندند ، سقوط کرد.

این بدان معنا نیست که تجارت اخبار به نوعی عاری از سرزنش است. واکنش گسترده به اثرات وب و دستگاه های تلفن همراه نه تنها بسیار آهسته بود ، بلکه پر از برنامه های نادرست و برنامه ریزی نشده بود.

اما اگر آن داستان آشنا باشد ، آنچه بعضاً کمتر در مورد آن صحبت می شود این است که چگونه فیس بوک به ویژه گفتمان مسطحی را ایجاد می کند به گونه ای که سازمان های خبری قانونی غالباً تحت سلطه آنهایی قرار می گیرند که از کیفیت بسیار پایین تری برخوردار هستند. همانطور که کوین روز ، روزنامه نیویورک تایمز تقریباً روزانه اشاره می کند ، آنچه بیشتر در فیس بوک به اشتراک گذاشته می شود بسیار صحیح و پست التهابی است که اگر دروغ صریح نباشد ، حقیقت را تحریف می کند.

بنابراین چارچوب اقتصادی اخبار تأثیر واقعی اجتماعی دارد. با به دست آوردن چنین قدرت اقتصادی عظیمی ، سیستم عامل های دیجیتالی توانایی سازمان های خبری را در ایجاد مدل های تجاری سودآور کاهش می دهند. به نوبه خود ، نه تنها وجود سازمان های خبری تهدید می شود ، بلکه خلا char باقی مانده به راحتی توسط شارلاتان ها و بازیگران بد پر می شود. قدرت و اندازه بزرگ سیستم عامل های دیجیتال کاملاً به یک مشکل تبدیل شده است.

با این حال ، درس استرالیا برای صنعت اخبار کانادا ممکن است در واقع بررسی معنای مقابله با قدرت باشد. مقررات یک جانور روی حیله و تزویر است. به عنوان مثال ، اگر فردی اصرار قانونی در تعدیل محتوای انسانی داشته باشد ، فقط شركتهایی به اندازه Google یا Facebook ممكن است منابعی داشته باشند كه شانس تصویب چنین سیاستی را داشته باشند ، بنابراین با قطع شركت های كوچكتر موقعیت های مسلط خود را محصور می كنند. این خطر نیز وجود دارد که رویکرد استرالیا تهدید به انجام کار مشابهی می شود ، فقط با دو برابر کردن مدل داده های حریم خصوصی فیس بوک و گوگل و سپس درخواست یک تکه از آن پای سمی.

پاسخ کانادا به قدرت بی چون و چرای بیش از حد فیس بوک و گوگل باید در اولویت قرار دادن اخبار حقیقت جویانه ، بررسی شده واقعیت ، و در عین حال غلبه خود مدل های تجاری فیس بوک و گوگل را نیز به چالش بکشد. چگونگی وقوع این امر احتمالاً در یافتن راهی برای تأمین بودجه سازمانهای خبری محلی و ملی بدون اتصال مستقیم این بودجه به توزیع فیس بوک و گوگل یا هوس باز تغییر ایدئولوژی دولت خواهد بود.

اما اینکه ما در مورد مداخله دولت صحبت می کنیم ، خطرات اصلی این مشکل را مشخص می کند. فیس بوک ، گوگل و سایر سیستم عامل های دیجیتالی آنقدر قدرتمند و غنی شده اند که تنظیم تنها راه کنترل آنها است. نحوه انجام این کار موضوعی است که باید به زودی درباره آن تصمیم بگیریم. اما مسئله ای که در مورد زورگویان وجود دارد این است که آنها به تنهایی قدرت را رها نمی کنند – باید آن را پس گرفت و گاهی اوقات ، تنها گزینه استفاده از زور است.

Navneet Alang یک ستون نویس مستقر در تورنتو است که به عنوان ستاره دار فن آوری همکاری می کند. او را در توییتر دنبال کنید: navalang