مقاوم سازی سازه ها

قطر همین الیاف بسته به جور آن ها در محدوده 5 تا 25 میکرون قرار دارد، محصول الیاف می تواند از شیشه، کربن، آرامید یا این که وینیل باشد. در استعمال از این طریق به جهت مقاوم سازی بایستی اعتنا شود که جداگر لرزه ای تنها برای محدوده ی خاصی از ارتفاع و حجمی سازه مطلوب است. در صورتی که همین چنین نمی باشد و بخش اعظمی از بنا ها بنا به دلایل گوناگون نظیر تغییر‌و تحول کاربری، مراقبت سازه های سابق و … مهندسین رادیاب با سال ها همت در حوزه مقاوم سازی، بنا های بخش اعظمی را تقویت کرده و در اختیار مردم قرار داده اند. بسياري از سازههاي بتنآرمه موجود كه بر مبنای آئیننامههای قبل از سال 1970 طراحي و اجرا گرديدهاند، کلیدی جزئیات ضعيف آرماتورگذاري بوده كه مشكلاتي همچون ظرفيت تغيير مكان جانبي پايين، قابليت استهلاك انرژي پائين، زوال مقاومت و بروز مكانيزم در محلهاي نامطلوب در سازه را به همراه داشته كه كليه اين موردها منجر به فروپاشي و انهدام سازه ميگردد. علاوه بر شیوه هایی که در بالا تفسیر داده شد می توان مهم راهکارهای دیگری از گزاره بخش اعظم کردن ضخامت دیوارها و یا این که کاهش حجمی ساختمان مقاومت آن را ارتقا داد که به کارگیری هر یک از این طرز ها می بایست پایین حیث کارشناسان و مهندسان این فن باشد. شتاب بالاتر اجرای این روش نسبت به دیوار برشی منجر شده تا استفاده از آن عمده مقاوم سازی مخازن اشاعه داشته باشد. به خواسته افزایش مقاومت لرزه ای میتوان از الیاف اف آر پی به کارگیری کرد که اساسی سرعت بالا مهیا و اجرا میشوند. استفاده از این متریال به ادله سرعت اجرای بالا، مقاومت مضاعف و وزن اندک آن در حال ارتقا می باشد و برای تقویت سازه یکی از راهکارهای نوین است.