بار دیگر زمان تعویض جوراب در خیابان ویلسون فرا رسیده است، اما چه کسی می خواهد آنها را با جوراب های جدید تعویض کند؟

اگر از شهر بپرسید، به نظر می رسد که هیچ کس نمی داند، حتی اگر تورنتو قبلاً آنها را جایگزین کرده است.

اخیراً یادداشتی از جف گرین گرفتم که در منطقه داونزویو زندگی می‌کند و مدت‌هاست به جوراب‌های بادی تزئینی که سال‌ها در چندین مکان در امتداد ویلسون، بین خیابان‌های کیل و دافرین بال می‌زند، علاقه داشته است.

بزرگترین گروه در سمت شمالی ویلسون در Keele، بخشی از Downsview Memorial Parkette است که برای شناخت تاریخ هوانوردی آن ایجاد شده است. Downsview مدتها محل اقامت Havilland Canada بود. اولین بار در دهه 1920 یک کارخانه تولیدی و یک فرودگاه مجاور در نزدیکی خیابان شپرد و جاده آلن ساخت.

تا به امروز، Bombardier Aerospace به ساخت هواپیما در سایت De Havilland که بخشی از آن هنوز یک فرودگاه است، ادامه می دهد و اشتغال قابل توجهی را برای جامعه محلی فراهم می کند.

بنابراین، یادآوری نقش مهم هوانوردی در تاریخ داونسویو، با استفاده از جوراب‌های بادی – که همه جا در باند فرودگاه‌ها وجود داشت، از زمانی که برادران رایت فهمیدند چگونه پرواز کنند – و جایگزین کردن آنها در صورت فرسودگی اجتناب ناپذیر نیست.

من قبلاً در مورد جوراب‌هایی که تا سال 2011 پاره و فرسوده شدند، نوشته‌ام، و حداقل یک بار از آن زمان، همه بر اساس نکاتی از گرین. بنابراین تعجبی نداشت که یادداشتی از او دریافت کنیم که می گوید برخی از جوراب های یک گروه چهار نفره در سمت جنوبی ویلسون در وینستون پارک بولارد، درست در غرب دافرین، باید تعویض شوند.

من به آنجا رفتم و فقط یک قاب فلزی پیدا کردم که یکی از جوراب ها قبلا بود و دو تا دیگر در حال از هم پاشیدن بودند. جوراب ها در برابر همان آب و هوای یخ و برفک آسیب پذیر هستند که با رسیدن زمستان به بهار پرچم ها را پاره می کند.

این راهی برای ادای احترام به گذشته بلند پرواز Downsview نیست.

وضعیت: جایگزین کردن آنها در روزهای خوب گذشته، زمانی که شهر به من اجازه داد مستقیماً به جای افراد روابط عمومی با کارکنان ارشد بخش سروکار داشته باشم، به آسانی کیک بود. من باب کرامپ، مدیر پارک و جنگلداری در نورث یورک را صدا می زدم و او ترتیب می داد که آنها را عوض کنند. یک بار به من گفت که هر کدام 30 دلار قیمت دارند.

اما الان اینطوری کار نمی‌کند، بنابراین یادداشتی برای ارتباط‌دهنده فرستادم و پرسیدم که آیا می‌توان آنها را جایگزین کرد. پاسخ این است: «شهر ارزش نصب را به عنوان اشاره ای به تاریخچه هوانوردی و توسعه مداوم داونسویو می داند و نیاز به تعمیر و نگهداری را تشخیص می دهد.

«در حالی که شهر قبلاً جایگزین جوراب‌های بادی شده است، اما مالک تأسیسات در خود بلوار پارک وینستون (منطقه‌ای که در یادداشت اصلی شما به آن اشاره شده است) نیست. پس از انتخابات، کارکنان در اسرع وقت با مشاور مرکز یورک تماس خواهند گرفت تا به وضعیت جوراب های بادی رسیدگی کنند و یک برنامه بلندمدت را محکم کنند.

“لطفاً در آن زمان با ما تماس بگیرید.”

Okey dokey، اما این سؤالاتی را ایجاد می کند: اگر شهر نیست، چه کسی مالک نصب در ویلسون و وینستون پارک است؟ که آن را ساخته؟ آخرین باری که جوراب ها را پوشیدند چه کسی تعویض کرد؟ یک تصویر Google Street View مربوط به سال 2021، چهار جوراب خوش فرم را نشان می دهد.

بنابراین من از ارتباطاتی که مالک آن است پرسیدم و این را دریافت کردم: “در این برهه از زمان، ما سابقه تعویض جوراب های بادی را در سال 2015 و مجدداً در سال 2018 به درخواست شورای محلی توسط واحد خیابان های زیبای خدمات حمل و نقل داریم، اما مالکیت نصب هنوز در حال تعیین است به همین دلیل است که شهر قصد دارد با دفتر شورای مرکز یورک مشورت کند تا به بهترین نحو به وضعیت جوراب‌های بادی رسیدگی کند و برنامه‌ای برای حرکت رو به جلو برای جلوگیری از این سناریو در آینده ایجاد کند.

باب کرامپ اکنون بازنشسته شده است، اما اگر اینطور نبود، تا به حال جوراب‌های جدیدی به کار می‌رفت.

اشتراک گذاری: