یکی از شلوغ ترین تقاطع ها در مرکز شهر تورنتو، مکان خوبی برای پایین نگه داشتن سر و چشمان باز است.

کسانی که این کار را نمی‌کنند می‌توانند به دنبال تلو تلو خوردن بروند که ممکن است به یک زمین خوردن ختم شود، در نقطه‌ای که ترافیک تند تند فقط یک دست فاصله دارد.

خطرات سقوط در شهر بزرگ همه جا وجود دارد، اما برای افراد محتاط که به آنچه در اطرافشان می گذرد توجه می کنند، مسئله مهمی نیست. همانطور که برای بسیاری از ما، آنها در واقع یک معامله بزرگ هستند.

من به تعداد قابل توجهی از افرادی اشاره می کنم که نمی توانند یک بلوک را بدون فرو بردن بینی خود در تلفن خود راه بروند، حتی زمانی که شرایط نشان می دهد که نگه داشتن دستگاه جادویی در جیب خود ایده خوبی است.

آنها قربانیان ناخواسته بی توجهی خود هستند و به طرز سعادتمندانه ای از خطر بی خبرند. به همین دلیل است که آنها باید از خودشان نجات پیدا کنند.

ست مک درموت ایمیلی ارسال کرد و گفت که یک خدمه ساختمانی «در زیر گذرگاه عابر پیاده سمت جنوبی در یونگ (خیابان) و سنت کلر (خیابان)، که قبلاً از سنگ فرش‌های لهجه خاکستری ساخته شده بودند، کار کردند.

مدتی به‌عنوان یک تکه آسفالت توده‌ای باقی ماند تا اینکه اخیراً برای کارهای بیشتر کنده شد. خدمه‌ای را دیدم که سنگ‌فرش‌ها را دوباره داخل می‌کردند و فکر می‌کردم بالاخره حل می‌شود، اما نتیجه خیلی بدتر بود.

آنها سنگفرش ها را بسیار ضعیف قرار دادند، و آنها را برای تکان دادن آزاد گذاشتند و در این فرآیند تعدادی از آنها را شکستند، و اکنون چندین شکاف در وسط گذرگاه وجود دارد که خطرات جدی برای هرکسی که به آنجا قدم می گذارد، باعث زمین خوردن می شود.

این مایه شرمساری است که ما برای ویژگی های لهجه ای که به خوبی انجام شده است مانند سنگفرش هایی که در نهایت بسیار ضعیف نگهداری می شوند، مالیات می پردازیم.

من به آنجا رفتم و متوجه شدم که پایه روی خط عابر پیاده کاملاً از سنگ‌فرش‌هایی تشکیل شده است که بسیاری از آن‌ها لبه‌های برجسته‌ای دارند که به‌طور ایده‌آل برای به حرکت درآوردن افراد، حتی آن‌هایی که مسیر مقابلشان را زیر نظر دارند، قرار گرفته‌اند.

همانطور که اغلب اتفاق می افتد، پیمانکار برق که مسئول آن است، کار را به درستی به پایان نرسانده است. و طبق معمول عابران پیاده و مالیات دهندگان انتهای کوتاه چوب را می گیرند.

وضعیت: یادداشتی به شهر فرستادم و پاسخی از کارکنان ارتباطات آن دریافت کردم که در آن می‌گفتم، کارگران شهری “توانستند منطقه خطرناک سفر را به طور موقت با آسفالت داغ بپوشانند و کارکنان در حال حاضر در حال بررسی گزینه‌ها برای تعمیر دائمی هستند.”

اوکی dokey، اما چقدر قبل از فرسایش آسفالت، به خصوص با عبور تیغه های برف روب از روی آن؟ اصلاح بهتری لازم است.

اشتراک گذاری: